Vrijdag 11 augustus 2023

Om 06.30 uur worden we gebeld. Het is Bart. Hij heeft maar weinig tijd om over te stappen van Singapore naar Denpasar (half uur). Hij moet rennen. Gelukkig zijn er nog meer mensen van zijn vliegtuig die dezelfde overstap moeten maken, dus is hij niet alleen. Fijn om Bart even te spreken. Hij had onderweg helaas geen wifi. Voor het ontbijt nemen we nog even een duik in het zwembad. We kunnen kiezen uit drie verschillende ontbijtjes. We nemen banana -pancakes, geroosterde toast en vers fruit. De jam is weer de typische gummiberen jam hahaha. Na het ontbijt lopen we naar het vliegveld. Bart belt al snel. Hij moet € 31,- visum betalen en het moeten briefjes zijn. Hij heeft maar 30 euro aan briefjes. Hij mag niet verder zonder het visum. Pfff. We proberen bij Bart te komen. Maar dit is een heel gedoe. Bart mag niet naar ons en wij niet naar Bart. Bart vindt gelukkig voor de visum een pinautomaat en pint geld. Zo, stap 1 is genomen. Dan moet Bart wachten op zijn koffer en er moet digitaal een formulier ingevuld worden. Sanne had de QRcode nog, dus Wendy kan alles vast invullen en naar hem sturen. En dan zien we elkaar. Ohhhh wat fijn zeg. We zijn weer compleet. Eerst voor Bart een simkaartje kopen en dan gaan we kijken waar onze chauffeur voor 2 dagen staat. We gaan op zoek naar iemand met een bordje Bart van de Poll. We hebben Made, zo heet de chauffeur snel gevonden en gaan even snel langs het hotel waar we vannacht hebben geslapen om alle koffers op te halen. Dan rijden we naar de Gitgit watervallen. Voordat we er zijn komen we onderweg veel apen tegen en gaan we wat eten. Het is een leuk restaurantje met allemaal huisjes erom heen. Je kunt eten in zo’n open huisje van bamboe. Na het eten gaan we naar de watervallen. Bart is moe maar houdt vol. Als we bij de watervallen aankomen moeten we entree betalen. Volgens ons is het 100.000 rupiah en ze vragen 500.00. Wendy gaat in overleg en zegt dat we geen gids willen, maar zelf de watervallen willen bezoeken. Het is prima. Eerst moeten we naar boven klimmen en dan zien we een paar erg mooie watervallen. We kunnen er ook zwemmen. Nou dit willen we. Totdat we het water voelen. Oohhh dat is toch wel koud. We laten ons niet kennen en springen erin. Nou het is wel erg koud en de stroming is erg sterk. We moeten zo hard lachen dat zwemmen nog moeilijker wordt. We maken een paar foto’s, en hebben geen idee wat voor foto’s. Dan gaan we terug naar de auto en besluiten om naar het hotel te gaan. Bart is een beetje misselijk van alle bochten. In het hotel aangekomen is er een erg leuk zwembad en gaan eerst even lekker zwemmen.

Na het zwemmen gaan we douchen en lopen het centrum van Lovina in om ergens te gaan eten. We vinden een gezellig tentje en de eigenaar spreekt zelfs een beetje Nederlands. Bart wordt nu toch wel erg moe. Na het eten gaan ze vast terug naar het hotel en Reinier en Wendy doen nog snel even een boodschap bij de MiniMart.