Woensdag 5 juli 2017
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg Wendy
06 Juli 2017 | Verenigde Staten, San Francisco
Woensdag 5 juli 2017
Het is zover. Het is 5 juli en onze reis naar Amerika gaat beginnen. De wekker ging om 03.00 uur. Normaal krijgen we de jongens lastig wakker maar nu sprongen ze hun bed uit. Om 04.00 uur reden we uit Amersfoort weg. Wel een beetje vreemd om Peter zo achter te laten maar hij zit vol met plannen en heeft niet eens tijd om tv te kijken. Onderweg in Duitsland nog even gestopt om te plassen en rond 06.00 uur waren we bij P24 lang parkeren. We hadden gereserveerd dus toen we voor de slagboom stonden hadden we verwacht dat ie open zou gaan voor ons. Fout. Er gebeurde niets en gaf aan dat parkeerplaats vol is. Reinier gebeld en kreeg een hele strenge Duitse meneer (lees generaal van het leger). Wat bleek: onze tijd was verlopen. We hadden gereserveerd vanaf 00.15 uur maar na 4 uur vervalt je reservering als je er nog niet bent. Reinier zei: Oh. JA OH zegt de generaal. Wij moesten stiekem allemaal lachen. Het was erg komisch. Gelukkig deed die meneer toch de slagboom voor ons open en konden we alsnog parkeren. Pff belooft weer wat. Begint weer goed. De zon scheen en eerst lekker een broodje met koffie en thee op. Toen met de shuttlebus naar het vliegveld. Erg handig al die koffers op wieltjes. Scheelt een hoop gesjouw. Op de grote koelbox na dan. Maar die moet ook mee. Het inchecken ging erg vlot en bij de gate een potje gekaart. Bij de security ging het poortje bij Lieke, Bart en Wendy af. Na het fouilleren mochten we toch door. Het vliegtuig van British Airways was niet zo groot. We zaten met z'n allen op een rij. Toen sprak de piloot. Er was een mevrouw die toch niet meeging en nu moesten we wachten tot haar koffer weer uit het vliegtuig werd gehaald. Tegen de tijd dat dit gebeurd was kregen we een vliegstop. We mochten pas over een uur vertrekken. Met dank aan die mevrouw. Om het een beetje goed te maken mocht je in de cockpit kijken. Nou dit wilden wij wel en sprongen meteen op naar voren. De kinderen mochten op de stoel van de piloot zitten met pet op. Dat was echt heel erg leuk. De piloten waren erg aardig en namen alle tijd voor ons. Na een uur gingen we dan echt. We hebben een stuk afgesneden om tijd in te halen want anders zouden we onze vlucht naar San Francisco missen. Alleen toen mochten we niet landen en hebben een kwartier boven Londen rondjes gevlogen. Bart en Sanne hadden erg veel pijn in hun oren. Vooral Sanne. Ze hield het even niet van de pijn. Na het landen meteen door naar het grote vliegtuig van British Airways. Niet normaal zo groot. Het was een Airbus 380. Een dubbeldekker. Er zaten nu 469 passagiers in en er waren 22 bemanningsleden. Dat zo'n ding de lucht in kan. Hij is 80 meter breed. In het vliegtuig lekker gegeten. De kinderen hadden een kindermenu met macaroni en kaas, broodje, doosje rozijnen, bakje fruit en aardbeien yoghurt. Wij hadden erg lekkere rijst met kip en pasta. Ook met een broodje, salade en een chocolade toetje. Later kregen we nog een snack pakket. Erg lekker allemaal. De bemanningsleden waren erg aardig. Een meneer was erg grappig en haalde een geintje met ons uit. Hij deed alsof hij een volle kan koffie over ons heen liet vallen, maar kan was leeg en zat een touw aan. Wij gillen door het vliegtuig heen en gieren natuurlijk. Om 17.00 uur geland en koffers hadden we heel erg snel. Via Uber een taxi besteld. Ging erg snel en weer zo'n grote fijne auto. Ingecheckt in het hotel en boodschappen gedaan. In de kamer gegeten. Iedereen nu toch wel moe. Gaan zo slapen en morgen fris weer op.
Het is zover. Het is 5 juli en onze reis naar Amerika gaat beginnen. De wekker ging om 03.00 uur. Normaal krijgen we de jongens lastig wakker maar nu sprongen ze hun bed uit. Om 04.00 uur reden we uit Amersfoort weg. Wel een beetje vreemd om Peter zo achter te laten maar hij zit vol met plannen en heeft niet eens tijd om tv te kijken. Onderweg in Duitsland nog even gestopt om te plassen en rond 06.00 uur waren we bij P24 lang parkeren. We hadden gereserveerd dus toen we voor de slagboom stonden hadden we verwacht dat ie open zou gaan voor ons. Fout. Er gebeurde niets en gaf aan dat parkeerplaats vol is. Reinier gebeld en kreeg een hele strenge Duitse meneer (lees generaal van het leger). Wat bleek: onze tijd was verlopen. We hadden gereserveerd vanaf 00.15 uur maar na 4 uur vervalt je reservering als je er nog niet bent. Reinier zei: Oh. JA OH zegt de generaal. Wij moesten stiekem allemaal lachen. Het was erg komisch. Gelukkig deed die meneer toch de slagboom voor ons open en konden we alsnog parkeren. Pff belooft weer wat. Begint weer goed. De zon scheen en eerst lekker een broodje met koffie en thee op. Toen met de shuttlebus naar het vliegveld. Erg handig al die koffers op wieltjes. Scheelt een hoop gesjouw. Op de grote koelbox na dan. Maar die moet ook mee. Het inchecken ging erg vlot en bij de gate een potje gekaart. Bij de security ging het poortje bij Lieke, Bart en Wendy af. Na het fouilleren mochten we toch door. Het vliegtuig van British Airways was niet zo groot. We zaten met z'n allen op een rij. Toen sprak de piloot. Er was een mevrouw die toch niet meeging en nu moesten we wachten tot haar koffer weer uit het vliegtuig werd gehaald. Tegen de tijd dat dit gebeurd was kregen we een vliegstop. We mochten pas over een uur vertrekken. Met dank aan die mevrouw. Om het een beetje goed te maken mocht je in de cockpit kijken. Nou dit wilden wij wel en sprongen meteen op naar voren. De kinderen mochten op de stoel van de piloot zitten met pet op. Dat was echt heel erg leuk. De piloten waren erg aardig en namen alle tijd voor ons. Na een uur gingen we dan echt. We hebben een stuk afgesneden om tijd in te halen want anders zouden we onze vlucht naar San Francisco missen. Alleen toen mochten we niet landen en hebben een kwartier boven Londen rondjes gevlogen. Bart en Sanne hadden erg veel pijn in hun oren. Vooral Sanne. Ze hield het even niet van de pijn. Na het landen meteen door naar het grote vliegtuig van British Airways. Niet normaal zo groot. Het was een Airbus 380. Een dubbeldekker. Er zaten nu 469 passagiers in en er waren 22 bemanningsleden. Dat zo'n ding de lucht in kan. Hij is 80 meter breed. In het vliegtuig lekker gegeten. De kinderen hadden een kindermenu met macaroni en kaas, broodje, doosje rozijnen, bakje fruit en aardbeien yoghurt. Wij hadden erg lekkere rijst met kip en pasta. Ook met een broodje, salade en een chocolade toetje. Later kregen we nog een snack pakket. Erg lekker allemaal. De bemanningsleden waren erg aardig. Een meneer was erg grappig en haalde een geintje met ons uit. Hij deed alsof hij een volle kan koffie over ons heen liet vallen, maar kan was leeg en zat een touw aan. Wij gillen door het vliegtuig heen en gieren natuurlijk. Om 17.00 uur geland en koffers hadden we heel erg snel. Via Uber een taxi besteld. Ging erg snel en weer zo'n grote fijne auto. Ingecheckt in het hotel en boodschappen gedaan. In de kamer gegeten. Iedereen nu toch wel moe. Gaan zo slapen en morgen fris weer op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
